top of page

1994 - Tο να φωτογραφίζεις ένα μωρό, είναι μια περιπέτεια. Δε μπορείς να προγραμματίσεις τίποτα, ούτε να προκαθορίσεις τα αποτελέσματα της φωτογράφισης. Μπορεί εύκολα να "κάτσουν" στάσεις που ποτέ δε φανταζόσουν, αλλά είναι πολύ πιθανό επίσης να μείνεις στο χέρι με καρέ που περιλαμβάνουν κουνημένα μέλη από ένα σώμα που έχει περάσει σαν σίφουνας, σε κλάσματα του δευτερολέπτου, μπροστά από τον έκπληκτο φακό της μηχανής και το αμήχανο μάτι (και κλικ) του φωτογράφου.

Πρόκειται για ένα μωρό, που λειτουργεί με φυσικότητα, χωρίς φκιασίδια, στησίματα και πόζες. Eίναι ένας κινούμενος στόχος που, όποτε ο φακός καταφέρνει να τον “παγώσει”, μπορούμε να δούμε να απεικονίζεται, άλλες φορές ένα λιλιπούτειο κορμάκι, κι άλλες πάλι, με την βοήθεια των κοντινών λήψεων, ένα κλασσικά φωτογραφημένο ανδρικό γυμνό.

1994 - To photograph a baby is an adventure. You can not schedule anything or predefine the results of the photo. They can easily "sit down" postures that you never imagined, but it is also very likely that you are holding hand-framed frames of dangling members in a fraction of a second, in front of the camera's stunning lens and the photographer's uneasy eye (and click).
It's a baby that works naturally, with no snaps, fixtures and poses. It is a moving target that, whenever the lens manages to "freeze" it, we can see it depicted, sometimes a tiny body, and again, with the help of the close-ups, a classically photographed naked male body.

bottom of page